Dag 10

Vandaag onze laatste dag in het hotel in Jerzens. We willen nog heel graag met de stoeltjeslift naar de top van de berg naast ons hotel en dan met een driewieler weer afdalen naar het beginpunt van de stoeltjeslift….. Het is vandaag 31 graden bij het hotel en het is dan ook boven op de berg, zo dicht bij de zon, snikheet. En met de afdaling in de driewieler moet je een helm op, dus (zelfs in de lift al) ..... lekker warm op het hoofd. Beter, want dat kan ik er ook niet helder over nadenken dat je eigenlijk op een stoeltje in de hoogte bungelt. Nog even een selfie maken met onze helmen op, een formulier tekenen dat zij niet verantwoordelijk zijn voor de mogelijke schade onderweg en een uitgebreide instructie over wat wel en zeker niet mag. Een van de regels is bijvoorbeeld: niet slippen door te hard te remmen voor de bochten, want anders wordt het te gevaarlijk. Ze hebben snel nog even een foto van ons gemaakt met mijn telefoon, die ik vervolgens weer in mijn zak deed. En toen gingen we de berg af.......... Eng? Wel nee, ik heb wel 4 keren om mijn moeder geroepen op een heel klein stukje afdaling. Ik remde uiteraard veel te hard en slipte inderdaad alle kanten op. Na een korte aanwijzing van Piet hoe ik het beste kon remmen, ging het gelijk veel beter en kon ik volop genieten. Even snel een foto van Piet maken. Ik wilde mijn telefoon pakken............. weg !!! Ergens uit mijn zak gevallen en omdat ik het al vrij snel doorhad moest het nog boven op de top zijn gebeurd, maar ik kon niet meer terug. Flink balen, maar heel erg hopen op een goede afloop en ondanks dat toch nog proberen te genieten. Best lastig hoor, maar de rit is zo spectaculair en vooral mooi, dat je heel alert moet zijn gedurende de hele route.
Gelukkig was het beneden aan het begin van de stoeltjeslift al bekend van mijn telefoon en lag mijn telefoon inderdaad aan de top. Met een emmertje aan een stoeltje gebonden is mijn telefoon weer naar beneden gekomen. Wat was ik blij zeg. Ik heb eerst mijn telefoon geknuffeld en wel 10 keren achter elkaar gezegd dat ik zo blij was en toen kon ik gelukkig weer ontspannen.
Nog heel even wat foto’s gemaakt voordat we voor de laatste keer de gondel gebruikten om naar ons hotel te gaan.


Dag 11

De planning is om vanuit Jerzens naar Wenen te gaan, maar bij nader inzien is dat niet zo handig. Want dan komen we daar aan het eind van de dag aan om vervolgens de volgende ochtend weer te vertrekken richting Ulm.
Dus besloten we om te genieten van het Duitse schoon met 3 overnachting in vervolgens Ulm, Mannheim en nog een plaats die we nader gaan bepalen.
Verschillende mensen gedag gezegd waar we leuk mee gekletst hebben en dan rijden….. gelukkig hebben we airco in de auto, want het is hier 31 graden en in Duitsland zo’n 35 tot 38 graden.
Eenmaal in Duitsland stoppen we op ergens om te lunchen, is dat toch een leuke plek zeg !! Een groot meer met leuke eettentjes en er waren zelfs al veel mensen aan het zwemmen voor enige verkoeling. Tja, ik wilde toch even de temperatuur van het meerwater testen….. zo dan, ....die zwemmers zijn echte bikkels.
Eenmaal in Ulm aangekomen is het al snikheet en gaan we snel het hotel in, want die heeft airco.... airco...??? Wie heeft dat gezegd of gelezen? ….... eh, ik ben er zomaar vanuit gegaan dus. Dat is een blunder(tje) zeg! Laat ik een lang verhaal kort houden, we waren heel blij dat we in de ochtend weer verder konden rijden. Dit keer naar Mannheim. Naar een hotel met airco.... nee, dit keer geen aanname, ik heb het echt gelezen. Haha.

Groetjes van ons.

Ps.

Fijn dat wij voor verkoeling hebben kunnen zorgen Corry. Ja, was zo leuk om dat naambord tegen te komen. Konden het niet laten om het te delen met jullie. En wat gezellig lieve zus, altijd gezellig met jullie! Haha Ilona, we lagen in een deuk van sommige opmerkingen… klopt helemaal. De sneeuw was zeker te vies om te proeven.